Bu dağın karı menem                          Bitlis’in etrafı dağlar

Gün vursa erimenem                           İçinde gülden bağlar

Yedi yıl yerde kalem                           Fazla mektup yazardım

Civanem çürümenem                           yarim gariptir ağlar

Bulak başı poturak                             Kar yağar lapa lapa

At minderi oturak                               Bizim evin damına

Bir sen söyle bir de men                     Kız seni alacağım

Bu sevdadan kurtulağ                        Ananın inadına

Şafaklar sökülende                            Avih’in yolu ince

Al elma dökülende                              Düşümde gördüm gece

Yarimi çağırasız                                  Kuşlar kurbanız olem

Mezarım örtülende                             Yarimin hali ince

Ay paceden gitmiyor                           Bitlis çayı bir düman

Elim yare yetmiyor                              Ben bu dertten kurtulmam

Hafta bir mercimek                             Yarimi sular aldı

Boğazımdan gitmiyor                          Ölsem bile unutmam

Başında puşan kurban                       Bitlis çayı bulanık

Dudağan dişan kurban                      Ağlarım yanık yanık

Yalanız sana değil                              El alem gece uyur

Eşan yoldaşan kurban                       Ben her zaman uyanık

Belediye önü taştır                              Dama serdim hasırı

Kızların gözü yaştır                            Al koynuna yesiri

Arvatlar ağlamayın                             Kaynana ölür ise

Manto çarşaftan hoştur                      Ev olur arı sili